Günlük dilimizde vaktiyle daha sık kullandığımız bir deyim bugünlerde yaşananlara bir farkla tıpatıp uyuyor…“Ba’de harabi’l Basra” veya yaygın kullanımıyla “Bade harabül Basra” deyimi…Kim bilir hangi yenilgiden sonra edilmiş boş laflar üzerine kullanıma girmiş deyimin anlamı şu: “Basra harap olduktan sonra…”İsrail tarafından hastaneleri ve okullarına varana kadar binaları yerle bir edilmiş, insanları katledilmiş, çocukları açlığa mahkum edilmiş Gazze, katliama iki yıl boyunca seyirci kalmış bazı ülkeler tarafından hatırlanmış…Kanada, İngiltere, Avustralya, Fransa ve Portekiz, Gazze’nin bir parçası olduğu Filistin’i devlet olarak tanımaya karar verdiklerini açıkladılar…Gazze harap olduktan sonra…Yalnızca Gazze de değil Filistin’de İsrail saldırılarına hedef olan; işgal altındaki Batı Şeria’da yaşayanlar da İsrail ordusu ve tepeden tırnağa silahlı yerleşimciler tarafından yerlerinden ediliyor…Gazze iki milyon Filistinli’den boşaltıldığında, Amerikalı müteahhitler, ABD başkanı Donald Trump’ın hayali olan, “Gazze’yi Ortadoğu’nun Riviera’sı yapmak” amacıyla sahil bölgesine koşacaklar…Eş-zamanlı olarak, İsrailli yerleşimciler de, Batı Şeria’daki kamplardan sürdükleri, köylerdeki evlerinden çıkardıkları Filistinlileri Ürdün’e kovma işlemine hız verecekler…Bu durumda hangi Filistin devleti tanınacak?Netanyahu’nun 7 Ekim 2023 Hamas eylemini ‘ilahi bir fırsat’ olarak tanımladığı biliniyor.

İsrail, gözü dönmüş bir siyasinin başbakanlığında, ülkesinin kuruluşuyla birlikte belirlenmiş ve elden ele geçerek Netanyahu’ya kadar gelmiş bir projenin gerçekleşmesi için, ‘tarihi fırsat’ olarak değerlendirilen 7 Ekim 2023 Hamas saldırısını, Filistinlileri Filistin’den temizlemek amacıyla kullanıyor…Bundan hiç kuşkum yok.

Çoğu Arap ülkelerinden oluşan İslam dünyasının liderleri Katar/Doha’da acil bir Arap-İslam Zirvesi’nde bir araya geldiler ve bir hafta önce İsrail tarafından konuk ülkeye karşı girişilmiş saldırıyı kınadılar.İsrail’in Katar’a saldırısı ‘korkakça’ olarak nitelendi İslam Dünyası liderleri tarafından…Katar’ın muhatap edildiğine benzer saldırıların herhangi bir İslam ülkesine yapılması durumunda ‘caydırıcı tedbirler’ uygulanacakmış…Gazze’de, İsrail’in, soykırım, etnik temizlik, açlığa mahkum etme, yerleşim yerlerini yaygınlaştırma ve genişleme politikaları uyguladığını tek tek sayan toplantı bildirgesi, bu yöntemin bölgedeki barış arayışlarını zayıflattığını da kayda geçirmiş…İstenen, İsrail’in 1967 öncesi topraklarına çekildiği ve bir de yanında başkenti Doğu Kudüs olan bir Filistin Devleti’nin kurulmasına razı olduğu bir çözüm…Liderler, ‘iki devletli çözümü’ zorlamayı öngören sayısız kararların alındığı Birleşmiş Milletler’i (BM) göreve davet etmişler…Hani, İsrail’in Gazze’ye karşı giriştiği saldırılarda uyguladığı yöntemleri daha ilk günden ‘soykırım’ ve ‘etnik temizlik’ olarak belirlemiş, yerleşimcilerin aşırılıklarını kınayıp duran BM’den bekleniyor müzaheret…BM genel sekreteri António Guterres de, gelecek hafta New York’ta 150 devlet ve hükümet başkanının katılacağı BM Zirvesi öncesi düzenlediği basın toplantısında, “Artık ciddileşip gereğini yerine getirme zamanı geldiğini” duyurarak çaresizliğini dün ilan etti zaten…O da lafazanlıkla sonuç alınamayacağının farkında…İki yıl aradan ve bir hesaba göre 70 bin, bir başka hesaba göre 300 bin can Gazze’de hayatlarını kaybettikten sonra…BM’ye ev-sahipliği yapan ABD, Gazze’de ‘soykırım’ ve ‘etnik temizlik’ sürdüren Netanyahu’nun sırtını sıvazlayıp ‘Filistin devlet başkanı’ unvanlı Mahmud Abbas’a ve ekibine vize yasağı getirebildi.

Dünyanın gündeminden ne kadar koptuğumuzun farkında mısınız?Başta etrafımız coğrafyası olmak üzere dünyanın dört bir tarafında, sınırları değiştirebilecek, ekonomileri alt üst edebilecek, temel kabul ve değerlerin sorgulanmasıyla sonuçlanabilecek gelişmeler almış başını gidiyor ve bizler siyaset alanında 100 yıl öncenin hesabını şimdi görmeyi amaçlayan girişimlerle meşgul oluyoruz.

Gazze’de ne oluyor, Ukrayna’da ne oldu?Dünyanın gözleri önünde olanı tek cümleyle özetlemek mümkün: Batılı ülkeler liderlerinin müsamahasıyla Gazze’de 60 bin Filistinli hayatını kaybetti, yakında topraklarını da kaybedebilirler. Ukrayna’da ise, topraklarının istila edilmesine karşı direnen bir halkın teslimiyeti, önde gelen Batı ülkelerinin liderlerinin göz yummasıyla hazırlanmış görünüyor.

Bugünün meraklı gençleri ne kadar şanslı olduklarını biliyorlar mıdır acaba?Sorumun altında yatan sebebi anlamaları için medya tarihimizin 30 küsur yıl önceki dönemine ışık tutmam gerekecek.Ansiklopedi savaşlarına…Gazeteler, satışlarını artırmak amacıyla, kuponla 15 ila 30 cilt arasında değişen ansiklopediler dağıttılar 1990’lı yılların başlarında.

Katıldığım ‘yazarlık kursu’nun ilk gününü sanki dünmüş gibi hatırlıyorum.Lisede olduğumu sanıyordum, yaşça daha da küçükmüşüm. Hakkındaki kapsamlı bir makalede verilen ‘‘Avukatlık stajını 1963 yılında İzmir’de tamamlayan Galip Erdem, 1965 yılında Ankara’ya dönmüştü’’ bilgisine bakılırsa, daha da erken bir dönemimde olmalı Galip Erdem’in rahle-i tedrisinden geçmem.

CHP genel başkanı Özgür Özel’in cezaevinde İBB soruşturmasından tutuklu bir iş insanı ile vekaletini verdiği avukat arasında geçtiğini söylediği görüşme şaşırttı mı?Daha önce ‘FETÖ dosyası’ iddialarını işittiğimiz ve Mart ayından bu yana da İBB soruşturmalarında fark ettiğimiz garipliklerin yazıya dökülmüş ve suç duyurusuna dönüşmüş şekli, emin olun, beni hiç şaşırtmadı.

‘Sülün Osman’ı tanır mısınız?Yaşı benim yaşıma yakın olanlar 1960’ların gazete haberlerinden, sonrakiler hayatından izler taşıyan Aziz Nesin hikayeleri ve Kemal Sunal’lı filmler ile kulaktan kulağa yayılan şöhretinden Sülün Osman lakaplı işbitiriciyi tanıyabilirler…İstanbul’a yolu düşmüş taşralılara hayranlıklarını kentin cezbeden özelliklerini satmasıyla meşhurdu; Galata Köprüsü ile Galata Kulesi’ni, meydanlardaki saatleri, tramvayları parayı verenlere satardı Sülün Osman…“Kaç para, ver para” deyimi ondan mirastır…Ondan sonra da pek çok dolandırıcı ülkemizden geldi, geçti…Parsadan gibi…Titan Kenan gibi…Yakın tarihin Tosuncuk Mehmet’i gibi…Bunlar benim hatırladıklarım; kim bilir zihnimin labirentlerinde daha kaç dolandırıcı vardır…Günlerdir ülke gündemini meşgul eden ‘e-imza’ ile yapılmış sahtekarlık bana bu eski dolandırıcılıkları hatırlattı.

Son seçimde halkın neredeyse yüzde 90’ının üzerinde oy alabilmiş siyasi partiler, ‘Terörsüz Türkiye’ sürecini gözden geçirmek üzere Meclis’te oluşturulmuş ‘Milli Birlik, Dayanışma ve Demokrasi Komisyonu’ içerisinde yer almayı kabul etti.Bu bir ilk…Komisyon ilk iki toplantısını yaptı, üçüncüsü de bu hafta yapılacak…Süreci geleneksel olarak uzak durduğu DEM Parti sıralarına kadar gidip eş-başkanları ile el sıkışarak ve Meclis kürsüsünden Abdullah Öcalan’a çağrıda bulunarak başlatan MHP lideri Devlet Bahçeli, çalışmaların yıl sonuna kadar tamamlanacağını açıkladı.

Zihinleri binbir şeyle yüklü, gündemleri arasında Ortadoğu bulunmayan yorumcuların, ara sıra da olsa konuya değinmeleri gerektiğinde düştükleri şaşkınlık beni hayretler içerisinde bırakıyor.Tekerlek sanki henüz icat edilmemiş, dünya yapay zekayla tanışmamış şaşkınlığı içerisinde bakıyorlar yaşananlara…Gazze’ye sözgelimi…Ya da, Suriye’de meydana gelmekte olan gelişmelere…Her şey dün olmuş ve yarın bitiverecekmiş gibi yaklaşıyorlar yüzyıllık sorunlara…Oysa bugünlerde olanların kökleri çok eskilere dayanıyor ve bu yüzden de şimdi yaşananlar yarınlarda olacakların tohumları…Ne demek mi istiyorum?Şunu: İsrail’in bir süredir Gazze’ye yönelttiği gazap, orada yaşayan o toprakların yerlisi insanlara, gökten ateş topları, yerden de bombalar yanında uyguladıkları ambargo yüzünden yaşattıkları açlık ile elde etmek istedikleri, ta Birinci Dünya Savaşı öncesi yıllara dayanıyor…Netanyahu’nun çılgınlığı o günlerin şimdiye yansıyan izleri…İsrail, evet İkinci Dünya Savaşı sonrasında -1948’de- kuruldu, ancak o olaya giden taşlar ilk savaş öncesinde döşenmişti.

Son zamanlarda eski iddiasını tekrarlamasa da, ABD’nin ikinci kez seçilmiş başkanı Donald Trump’ın, dört yılı dolduğunda, iktidardaki varlığını uzatmak istediği biliniyor.ABD Anayasası başkanlık süresini ‘iki kez’ ile sınırlandırdığı için önü kapalı; ancak Trump’ın engeli aşmak için çareler aradığı da ortada.Önümüzdeki hafta başbaşa görüşeceği Rusya devlet başkanı Vladimir Putin’in de başlarda eli kolu bağlıydı; çareyi başbakan atadığı Dimitry Medvedev ile münavebe yapmakta bulmuştu.

Ankara’da ara sıra yolumun düştüğü bir bulvar üzerinde e-imza sağladığı anlaşılan bir şirketin binası bulunuyor. Binanın önünden her geçişimde sağladıkları hizmetin ne olduğunu merak etmişimdir.E-imza’nın ne olduğunu sonunda öğrendim.Kamuoyunu son birkaç gündür meşgul eden bir skandal sebebiyle…Meğer kamu kurumlarında önemli makamlar işgal eden görevlilerin sistem içerisindeki yazışmalarında ve işlem yaparken kullanmak zorunda oldukları bir kolaylık imiş e-imza ve bu sebeple de kullanımı sıkı kurallara bağlıymış…Ancak nasıl olmuşsa, kendilerinden ‘çete’ olarak söz edilen birileri, istedikleri görevlinin e-imzasını çalarak, kendilerinden yüksek miktarda para devşirdikleri başka birilerine hizmetler sunmayı başarmışlar…Neler mi?Bir haberden aktarayım: ‘‘Soruşturmaya göre, sahte e-imzalar aracılığıyla, 400 akademisyenin usulsüz atanması (doçent, profesör) gerçekleştirildi.

Turgut Özal’ın başbakanlığı döneminde çıkılan yurtdışı gezilerde dostluk kurduğumuz bir ilimizin önemli işadamı Yusuf Özer, uzun yıllar sonra aradığında şaşırmıştım.Heyecanlı sesiyle bir sorusu olduğunu söyledi.Ekonomisine katkıları sebebiyle sözünün dinlendiği Ege ilindeki üniversitenin rektörü YÖK yönetimi tarafından çağrılmış ve kendisinden istifa etmesi, direndiği takdirde hakkında cezai takibat açılacağı tehdidinde bulunulmuş…Artık aramızda bulunmayan yaşlı işadamı bana bir yandan ‘‘Ülkede neler oluyor?’’ diye soruyor, bir yandan da rektörün ne yapması gerektiğiyle ilgili fikrimi öğrenmek istiyordu.

[Bu yazımı lütfen “Netanyahu ve kadrosu tarihi tekerrür ettiriyor” son yazımla birlikte okuyun.]Yüzyıllar boyu, Batı coğrafyasında, kendilerini yoketme amaçlı saldırılara -‘pogrom’ deniliyor- maruz bırakılmış, 1940’larda Almanya’da Hitler’in kitle kıyımında -holokost- insanlarını kaybetmiş, 1960’lara kadar ABD’de önemli okullara çocuklarını ancak yüzde 10 kontenjanla sokabilen Yahudilerin, ondan sonraki 75 yıl içerisinde tabloyu tersine çevirebildiklerini biliyoruz.

Bir film izledim, üzerinde düşünürken günümüzü daha iyi anladığımı sanıyorum…Filmin adı ‘School Ties’… Baştan sona özel bir Amerikan lisesinin son sınıfı etrafında geçiyor 1992 yapımı film …Okul, ABD’nin en zengin ailelerinin çocuklarını gönderdiği seçkin bir eğitim kurumu. Oradan mezun olanlar, ülkenin öndegelen üniversitelerine girmekte hiç zorlanmıyor.

Umarım, sürecin son karesinde ne olduğunu, hiç değilse, onu başlatan MHP lideri Devlet Bahçeli biliyordur…‘Terörsüz Türkiye’ adı konulmuş süreci, kimileri, Meclis’in yeni dönem çalışmalarının ilk günü olan 1 Ekim 2024 tarihinde, MHP liderinin DEM Parti sıralarına kadar gidip eş-başkanların ellerini sıkmasıyla başlatma eğiliminde…Daha fazla yorumcu için, 22 Ekim 2024’te, Bahçeli’nin, Abdullah Öcalan’ı, PKK’ya silah bıraktırma çağrısı yapmak üzere Meclis’e davet etmesiyle başlamış oldu süreç…Ben ise, yine Bahçeli’nin, cumhurbaşkanlığı seçiminin ikinci turu gecesi (28 Mayıs 2023), Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın kazandığının anlaşılması üzerine yaptığı tebrik konuşmasında sarf ettiği cümlenin süreci başlattığına inanıyorum:“Önümüzdeki günlerde çok şey değişecektir, her şey değişecektir.

Dünya yakın zamanda köklü bir değişime girdi; buna kuşku yok. İkinci Dünya Savaşı sonrasında oluşan ‘Yeni Dünya Düzeni’ çoktandır çatırdıyordu; şimdilerde onun yerine oluşacak yeni düzenin sancıları çekiliyor.Bizdeki ‘Terörsüz Türkiye’ hedefi gibi, 60 milyon insanın canına mal olmuş savaştan sonra, 1945 yılı dolayımında, global platformda, ’savaşsız bir dünya’ özlemi yükselmişti; o günden günümüze Avrupa’da can yakıcı savaşlar çıkmaması, dönemin hedefine uygun bir sonuçtur.

Ülkenin bunca sorunu varken kim okur ABD’de yaşanan skandalları?Öyle düşünenlerdenseniz bu yazı size göre değil.ABD’de yaşanan siyasi skandal, sonunda, İsrail’in fiziki sınırlarını genişletirken nüfuz alanını da bütün bölgeyi kapsayacak hale getirme iştahını törpüleyecekse, ilginiz artar herhalde.Ayrıca, Donald Trump’ın şahsında temsil edilen otokratik liderlerin, hayatlarının kirli bölümünün gözlerden ilelebed saklı kalacağını sanırken, özellikleri kendisini andıran biriyle ters düşünce ortalığa serilen pislikleri perdelemek için neleri göze alabileceklerini öğrenmek açısından da konu önemli.

‘Terörsüz Türkiye’ sürecinin mimarı MHP lideri Devlet Bahçeli’nin “Cumhurbaşkanı yardımcılarından biri Kürt diğeri de Alevi olsun” cümlesi, ortama bomba gibi düştü.Yadırganan o cümlesini kapalı bir ortamda sarf etmiş Bahçeli; söylediğini doğrularken lafının çekilmek istendiği yönü kınadı…Lafın çekildiği yön, ‘Türkiye’yi Lübnanlaştırma’ benzetmesi…Ortadoğu yeniden şekillenirken, Fransa’dan bağımsızlığını kazanan Lübnan (1943), çok dinli ve kültürlü bir ülke görüntüsünü yazılı olmayan toplumsal mutabakat belgesine de yansıtmıştı.

Başlıktaki sorumun kısa cevabı şu: Hiç sanmıyorum.MTTB başkanlığı sonrası Fatih Gençlik Vakfı’nın başına geçen Ömer Öztürk, kendisine gelmiş bir toplantı davetine benim katılmamı istediği için, kendimi Suudi Arabistan’da bulmuştum.Toplantı sonrası Kral Faysal’ı ziyaret edecek beş kişilik bir heyet oluşturuldu. Pakistanlı siyaset adamı ve ekonomist Prof.

İsrail’de halkın oyuyla iktidar olmuş siyasiler, Gazze’de 60 binden fazla Filistinli’nin canına mal olan, Uluslararası Ceza Mahkemesi’nin (UCM) ‘soykırım’ teşhisinde bulunduğu bir savaşı sürdürüyor.İsrail toplumunun hiç de azımsanmayacak bir bölümü iktidarın Gazze politikasını -yani 60 binden fazla insanın öldürülmesini- onaylıyor.

Çok bilinen bir olayda pek az kişinin bildiği katkımı anlatarak yazıma başlamak istiyorum.Yıl 1985. Türkiye’de o zamanlar sıklıkla depreşen ‘irtica’ kampanyalarından biri yaşanıyor. Oyuncak silahlarla gösteri yapan müritleri ve radikal görüşleri gazetelerde yaygara kopartan, Almanya’da mukim eski bir müftü üzerinden yürütülüyor kampanya…Konuyu yerinde incelemek üzere Almanya’dayım.

Almanya’da Hitler’in hüküm sürdüğü dönemle ilgili belgeselleri izleyenler bilir: Nasyonal Sosyalistler’in düzenlediği mitinglere genci ve yaşlısıyla yüz binler büyük bir coşku ile katılmıştır.Hepsi de lidere sonsuz sadakatlerini sunmak için yırtınan yüzbinler…Kalabalıklardan aldığı güçle Avrupa’yı istila şehvetine kapılan Hitler’in açtığı savaşlarda 60 milyon Avrupalı’nın hayatını kaybettiği bilinir…İkinci Dünya Savaşı Almanya’nın yenilgisiyle sona erdi; Hitler ve yanındakiler hayatlarına kendi elleriyle son verdiler… Savaşın hesabını sormak son safhasında askerleriyle müdahalede bulunan ABD’ye düştü.

Siyasi hayat her zaman ilginçti, ancak izlenmesi zorlaşarak giderek muammaya dönüşmekte.'Terörsüz Türkiye' sürecinde, pek çok bilinmezi gözleyerek, simgesel de olsa silahların yakıldığı günlere geldik; sürecin bundan sonraki bölümü muammayı koyulaştıracak gibi…Önüne ‘tarihi’ sıfatı yakıştırılmış konuşmasında AK Parti genel başkanı da olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ne demişti, hatırlayalım: “AK Parti, MHP, DEM, biz üçlü olarak, bu yolda beraber yürümeye karar verdik.

Gelişmeyi hafife alanlardan değilim; hiç kuşkusuz ülkemiz için şu günler tarihi önemde. Yarım yüzyıla yakın sürmüş PKK adıyla özdeşleşen sorunun, ülkenin yaklaşık çeyrek yüzyılının sorumluluğunu taşıyan iktidar tarafından tarihe karıştırılması önemsiz olabilir mi hiç?Hafife alınmasın; silahlar sembolik olarak da olsa yakıldı.

KUVEYT- Trafikte akan araçlar göz korkutucu olacak kadar yoğun; buna karşılık sokaklar bomboş... Şaşılacak bir durum değil bu, bu ülke için ve insan sokağa çıktığında yüzüne vuran cehennemi sıcaklıkta sığınacak mekan arıyor…Dünya Kuveyt’in hayat damarını teşkil eden petrol sayesinde enerji ihtiyacının önemli bir bölümünü sağlıyor; Kuveyt de, dünyanın en zengin ülkelerinden biri olma özelliğini petrolü sayesinde koruyabiliyor…Kişi başına gelir sıralamasında üst sıralarda yer alıyor Kuveyt.

Önce, ülkemizle ilgili, son zamanlarda unutulmaya terk edildiğini düşündüğüm, bir temel gerçeği hatırlatayım.Türkiye bir demokrasi; anayasalı bir demokrasi…Anayasasında devletin nitelikleri sayılırken ‘demokratik’, ‘laik’ ve ‘sosyal’ özelliklerinden sonra ‘hukuk devleti’ olduğu da belirtiliyor…Defalarca değiştirilse bile, sayılan bu nitelikler anayasada kalmaya devam ediyor; şimdilerde sürekli kendisinden söz edilen ‘yeni anayasa’ çalışması sona ulaştığında da -tabii ulaşırsa-, mevcut anayasanın saydığı bu niteliklere dokunulmadığını göreceğimize eminim.

Dünya yıkılsa olacağını sanmadığımız o kadar çok şey oluyor ki, şaşkınlıktan ne yapacağımı, ne düşüneceğimi bilemez hale geliyorum.En son şaşkınlığım şu: Özgürlükleri yok edilmek istendiği veya inançları, yaşam tarzları ellerinden alınmaya çalışıldığı için ülkelerinde rahatları kaçanların, vaktiyle ‘‘Ben de oraya sığınırım’’ diye düşündüğü bir ülkenin, bir yüz yıl geçmeden, yurttaşlarının rahat ve huzurlarını kaçıracak gelişmeler yaşandığından kaçılacak hale gelmesi…Amerika böyle bir ülke günümüzde…Başkanlıkta artık 150 gününü doldurmuş Donald Trump yüzünden…Önce bir hatırlatma:Trump’ın dört yıl aradan sonra yeniden seçilerek ülkesinin başına gelebilmesinde en belirgin rolün sahibi, elektrikli araç -Tesla- başta olmak üzere belli başlı alanlardaki yatırımları sayesinde ‘ABD’nin en zengin insanı’ olmayı başarmış Elon Musk’tı…Dünyanın her tarafında yaşayan insanların görüşlerini açıklama platformu olan Twitter’ın da sahibi Musk; bayağı yüksek bir meblağ ödeyerek satın alıp ismini ‘X’ olarak değiştirmişti.

ABD’nin yeni Türkiye büyükelçisi Tom Barrack, her halde ileri yaşı (78) yüzünden olacak, az zamanda çok iş başarmak istiyor. Bulduğu her imkanı değerlendirerek, görüşlerini kamuoyuyla paylaşıyor.Şu sözler İzmir ziyareti sırasında verdiği mülakattan:Benim için İzmir, Yahudilerin, Müslümanların, Hıristiyanların bir arada yaşadığı, bu toplulukların harmanlandığı bir örnek.

Sivas’ta, Pir Sultan Abdal Şenlikleri sırasında, ülkenin önemli aydınlarından oluşan bir grup, çıkan çatışmacı ortamda sığındıkları Madımak Oteli’nin yakılması sonucu hayatını kaybetmişti.2 Temmuz 1993 tarihinde… Aradan 30 küsur yıl geçmiş…Yazar, şair, düşünür tam 33 kişi…Çoğunun ortak özelliği Alevi kökenli olmalarıydı.

Nurlar içinde yatası rahmetli annem, kardeşler olarak birbirimizle biraz fazla didiştiğimizde, büyükleri olan bana döner ve “Tadında bırak oğlum, kendini de sakatlayabilirsin” derdi.Çok sonraları, köle olan Yunan filozof Epiktetos’un hayatını okurken annemin öğüdüyle yarışabilecek bir olayla karşılaşmıştım: Zalim sahibi, Epiktetos’a ders vermek istediğinde, kölesinin bacağını bir cendere içine sıkıştırıp çevirir de çevirirmiş… Sonuncusunda, “Kıracaksın” diye sahibini uyarmış Epiktetos ve bacağı kırılmış…Her şeyin bir sınırı var; o sınır korunmazsa işler sarpa sarabilir…İstanbul/Esenyurt’ta başlayıp oradan beş-altı ilçe belediyesi ile birlikte esas hedef olan İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne uzanan CHP’li belediyeleri ‘silkeleme’ girişimi, ‘turpun büyüğü’ benzetmesiyle başka belediyelere de uzanacağı ifade edildikten kısa süre sonra İzmir’e kaydığında aklıma geldi annemin öğüdü…Oradan da Epiktetos’un tarihe geçmiş olayı…HİÇ UYARAN OLMAZ MI?Siyaset alanında son yerel seçimin ardından meydana gelen gelişmeleri bizler gibi izleyen, iktidar içinden ve yakınında yer alanlardan, olan-bitenleri gözlerken rahatsızlık duyanlar yok mudur?Partinin yönetim kademesinden insanlar…Cumhurbaşkanlığı kabinesinin üyeleri…Külliye’de makam odaları bulunan bürokratlar…Görevleri arasında yanlışlıklar gördüğünde bu gözlemlerini paylaşmak da bulunması gereken danışmanlar…Bu saydığım kadrolar içerisinde, iyi eğitim almış, dünya ve Türkiye tarihinden haberdar, bilgili insanların sayısı az değildir hiç kuşkusuz…Sadece o kadar da değil, yarın devran değiştiğinde -ki bugün-yarın olmasa bile bir gün mutlaka değişecektir- şimdi yapılan muamelelere muhatap edilen kişiler ve kadroların, iktidar sahibi haline geldiklerinde, aynı türden muameleleri kendilerine yapmalarından endişe duymaları gerekenleri de yukarıdaki listeye dahil etmek gerekiyor.

Şu günlerde aklıma sıkça Mehmet Akif’ten dizeler geliyor.Evet, 2. Abdülhamit döneminde muhalif görüşleriyle kamuoyunun dikkatini çekmiş, Osmanlı’nın yıkılışını ilk öngörenlerden olmuş, Türkiye Cumhuriyeti’ni doğuran Milli Mücadele’ye doğrudan katıldığı gibi kurulan ilk Meclis’te de yer almış ve İstiklal Marşı haline dönüşen şiiri ile yaşanan süreci anıtlaştırmış Mehmet Akif’in…Hayır, Abdülhamit yönetimine sert itirazlar içeren şiirleri değil bu defa zihnime üşüşen, daha yaygın bilinen “Tarihi tekerrür diye tarif ediyorlar/ Hiç ibret alınsaydı, tekerrür mü ederdi?” dizeleri…Sebep de, bugünlerde yaşananların, hayli zaman önce, aynı heyecan ve tedirginlikle karşı karşıya kalınan bir başka dönemde yaşananlara fena halde benzemesi…Üç defa Cumhurbaşkanı seçilmiş Tayyip Erdoğan’ın, Siirt’te okuduğu bir şiir yüzünden ‘muhtar bile olamayacağı’ duruma getirilmek istenmesi ile aylardan beri CHP çevrelerini sarsan gelişmeler arasında benzerlikler görmemek elde değil.

CHP’nin Özgür Özel’in genel başkan seçildiği bir önceki kurultayı ile ilgili dava, pek çoklarınca beklendiği üzere sonuçlanır ve kurultayda kaybeden Kemal Kılıçdaroğlu ile arkadaşlarına parti emanet edilirse, kararın ardından ne tür gelişmeler yaşanabilir?Günümüzün sorusu bu.‘Mutlak butlan’ kavramını parti-içi kavga için kullanma garabeti dava konusuna dönüştüğü için bu soru sorulabiliyor; daha önce akla gelseydi her partinin her kongresi ‘mutlak butlan’ iddiasına muhatap edilebilirdi.

İsrail ile İran arasındaki Trump’ın İsrail’den yana taraf olduğu savaşı ABD’de izledikten sonra, ülkeye döndüğümde, hiçbir şeyin değişmediği gerçeğiyle karşılaştım.Bizde tarih hep tekerrür ediyor…Cezaevi nüfusuna bir gazeteci daha katılmış…CHP’nin içerisi biraz daha karışmış…Fatih Altaylı’nın gözaltına alınıp tutuklanması her ne kadar günümüze dönük yüzüyle tartışılıyor olsa da, aslında öyle bir sonuca varmak için bile tarihin tozlu sayfalarının karıştırılması gerekiyor.

Geride bıraktığımız üç haftayı Amerika’da geçirdim. Yalnızca ABD’nin değil dünyanın da pek çok yönden en önemli kenti sayılan New York’ta…İsrail ile İran arasında tehditkar mesajlar teati edilirken…Netanyahu İran’ın nükleer tesisleri ile öndegelen bilim insanlarını yok etmeyi hedef alan saldırılarını sürdürürken…İran ürettiği yüksek etkili füzelerle intikam saldırılarına giriştiğinde…Trump devreye girip B2 savaş uçaklarıyla ve denizden fırlatılan can alıcı füzelerle Netanyahu’yu sevindiren Amerikan saldırılarını başlattığında…Dünyada bunlar yaşanırken, çatışmacı ortamdan hayli uzakta, ancak çatışmaya bayağı yakın bir noktadaydım…‘Savaş’ sözcüğü herkesi rahatsız eder, Amerikalılar gelişmeleri ürküntüyle izliyor…150 gün önce Beyaz Saray’a yeniden taşınmış Donald Trump’ı dört yıl önce bir dönemliğine politikacı kimliğiyle tanımışlardı; yine de şaşkındı Amerikalılar…Görevi üstlenmeden önce başlattığı ‘savaşsız ve terörsüz dünya’ vaatleri eşliğinde, ülkesini yeniden dünyanın en büyük devleti yapma hedefinin tam tersiyle karşı karşıyaydılar…Ağzından çıkanların doğru olması, vaatlerini yerine getirmesi, bir dediğinin daha önce dediğini tekzip etmemesi gereken biri değil Trump…Onun bu özelliğini biliyor Amerikalılar…Dış politikası, ekonomide ülkeyi getirdiği durum, yerin dibine batırdığı selefi Joe Biden ile mukayese edildiğinde, Trump’ın her iki konuda onun hayli gerisinde kalan bir performans sergilediğini de görüyorlar…Görüyor ve kimi bu özellikleri sebebiyle kendisinden nefret ederken, kimi de bu özelliklerini görmezden gelerek söylemlerini önemseyip desteğini sürdürüyor.

‘‘Ateş çemberi’’ deyimi, İsrail’in İran’ın nükleer tesislerine saldırdığı ilk gün medyamızın literatürüne girdi; İsrail’in yarım bıraktığını tamamlama çabasına ABD’nin gönüllü yazılmasıyla birlikte deyimin kullanımı iyice yerleşti.İsrail’in ilk saldırısı -13 Haziran- günü çıkan yazım herhalde hatırlanıyordur. Başlığı ‘‘Etrafımızdaki ateş çemberi giderek genişliyor’’ olan ve ABD’nin her an savaşa müdahil olacağını öngören yazımın bitiş cümlelerini aktarayım:‘‘Anlaşmalarla düşmanlıklarını sıfırladığı Mısır ve Ürdün ile ‘İbrahim Mutabakatı’ yoluyla ittifakına dahil ettiği Körfez ülkeleri yanında, Libya, Irak, Yemen ve Suriye gibi vaktiyle kendisine savaşlar açmış ülkelerin güçsüzleşmelerinin ardından, İsrail’in tek hedefi haline geldiğinin farkında İran.

Acaba İsrail’in saldırganlığına, ABD’nin onu her daim sahiplenmesine ve Avrupalı ülkelerin destekçi tutumlarına bakarak yapılan yorumlarda bir temel ayrıntı gözden kaçırılıyor olabilir mi?Fazla iddialı geldiyse bu soru, üzerinde durulmayı hak ediyor demektir…Duralım öyleyse…Önce tanığımı internet ansiklopedisi Wikipedia’da bulunan bilgileriyle tanıtayım:‘‘Wesley Kanne Clark (doğum adıyla Wesley J.

Netanyahu sonunda ABD’yi yanına çekmeyi başardı; muhtemelen Avrupa’yı da çekecek…Şansını ilk önce Gazze ile denedi Netanyahu; bütün çabasına rağmen ABD’nin her bakımdan yanında yer alacağı bir kıvama Gazze konusunda getiremedi Donald Trump’ı. Trump bolca konuştu, Gazze’yi zenginlere ‘yeni Riviera’ yapma hayalinden bile bahsetti, ancak Gazzelileri başka ülkelere gönderme projesinde fazla istekli görünmedi.

İsrail’in İran’a karşı başlattığı savaş bütün hızıyla devam ediyor. İki ülke üzerine de bombalar yağıyor; iki ülkede de insanlar ölüyor. İki ülkede de yaşanan ölümlü ortam paniğe sebep oluyor. İki ülkede de tehlikeye maruz bölgelerden kaçış yaşanıyor…Savaşın sınırında bir ülkedeyiz ve gelişmeleri tedirginlikle izliyoruz.

İsrail, nükleer alanda yaptığı çalışmaların atom bombası üretme aşamasına yaklaştığını gözlemlediği için İran’a saldırdığı iddiasında. Saldırıda hedef aldığı belli başlı tesislerin ve kişilerin nükleer çalışmalar yapılan yerler ve isimler olması da, dışarıdan bakanlara, bu iddianın doğru olduğunu düşündürüyor.Acaba?Kuşku duymam, konu ne zaman gündeme gelse İran’daki en yetkili ağızların bu alandaki çalışmaların nükleer silahlar edinmek amacıyla olmadığını söylemelerine ve özellikle dini rehber konumundaki Ali Hamaney’in bir değil tam iki kez -2001 ve 2012 yıllarında- nükleer silahlara sahip olmanın İslam’a aykırı olduğuna dair fetva yayımlamasına dayanmıyor yalnızca…Bu alandaki aşırı tedirginlikleri ve Washington’un kendisine uyguladığı yaptırımları sona erdirmek amacıyla, bütün nükleer alt-yapısını uluslararası denetçilere açık hale getirmesiyle sonuçlanan bir anlaşmaya, İran’ın, 2015 yılında, ABD’de Barack Obama başkan iken, imza attığını biliyoruz.

İsrail’in İran’a saldırısının an meselesi olduğunu vurguladığım ‘‘Etrafımızdaki ateş çemberi giderek genişliyor’’ başlıklı yazımı gazeteye gönderdikten birkaç saat sonra, yazıdaki öngörüm İsrail tarafından doğrulandı.Gazze’yi Filistinliler’den boşaltma amaçlı savaşına hız veren İsrail, eş-zamanlı olarak İran’daki hedeflerini vurmaktan da geri durmadı.